Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 29 Ιουλίου 2018

Ένα ταξίδι στο κρασί είναι ένα ταξίδι ανάμεσα στις λέξεις.

Βασίλειος Μαγκάβαλης προς Περί οίνου ο λόγος
Ευχαριστούμε το μέλος του ebook και φίλο μας Βασίλειος Μαγκάβαλης για την πρόσκληση στο όμορφο οινοποιείο του στην Σκοτεινή Αργολίδας για το ωραίο κείμενο και την πολύ ωραία φωτογραφία που μας χάρισε και θα στολίσει την σελίδα του ebook μας συμπληρώνοντας τον πρόλογό μας στην ενότητα (1)

Ο οίνος. ..
Ο οίνος μας δίνει ένα εξαιρετικό μείγμα αυθεντικών, ποικίλων αλλά και ευγενών απολαύσεων που κανένα άλλο προϊόν που παράγει ο άνθρωπος δεν μας προσφέρει.
Και είναι μια απόλαυση που η σχέση τιμής απόδοσης είναι πραγματικά ανυπέρβλητη: Μια απόλαυση ίδια σε ένταση και βάθος τόσο για τον πλούσιο όσο και για το φτωχό, τον "ειδήμονα" γευσιγνώστη όσο και για τον απλό φίλο ή τον περιστασιακό καταναλωτή. Και η ΜΟΝΗ σχεδόν απόλαυση συμβατή με την καλή υγεία.
Η απόλαυση του οίνου είναι τόσο άμεση, όσο και έμμεση, αλλά και ενισχυτική άλλων απολαύσεων.
Άμεση, γιατί ένα καλό κρασί μας αρέσει αυτό καθεαυτό. Αλλά ένα καλό κρασί θα ενισχύσει -σε απίστευτο βαθμό για έναν μη οινόφιλο- την απόλαυση που παίρνουμε από όλα τα φαγητά, ακόμα και από τα γλυκά ή τα φρούτα. Το σωστό "ταίριασμα" του κάθε φαγητού με το "σωστό" κρασί, θα ενισχύσει και θα βελτιώσει γεύσεις του φαγητού, θα αποκαλύψει άλλες που δεν υπήρχαν σε αυτό... θα μαλακώσει έντονες και ίσως δυσάρεστες γεύσεις αλλά και οσμές, θα αναδείξει ειδικά, και μερικές φορές κρυφά χαρίσματα κάθε πιάτου.
Αλλά, μήπως ο οίνος, που από αρχαιοτάτων χρόνων "ευφραίνει καρδία", δεν είναι ενισχυτικός άλλων απολαύσεων; Ένα ποτήρι κρασί κάνει την παρέα πιο "αλέγρα", την συζήτηση πιο ευχάριστη. Τι θα ήσαν τα παλιά "πανηγύρια" χωρίς το κρασί, πως θα έμοιαζε ένα γλέντι χωρίς αυτό... η ακόμα, μια ρομαντική στιγμή, μια πρώτη συνάντηση με τον αγαπημένο ή την αγαπημένη, πάνω από ένα ποτήρι καλό κρασί, που θα σπάσει την αμηχανία της πρώτης στιγμής. Αλλά και η ηρεμία, η αίσθηση πληρότητας, η ανακούφιση από το καθημερινό stress που μας δίνει ένα ποτήρι καλό κρασί το βράδυ, μας βοηθά να αντιμετωπίσουμε πιο εύκολα την επόμενη ημέρα.
Γιορτές, εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις, δείπνα, χαρές και λύπες, επέτειοι... όλα συνυφασμένα με το κρασί, και το κρασί ο πιστός συνοδός όλων.
Ο οίνος απολαμβάνεται μέσω των αισθήσεών μας... και τις ικανοποιεί σχεδόν όλες, και όχι μόνο.
Αν ρωτήσετε κάποιον που δεν είναι φίλος του οίνου ποιά από τις αισθήσεις συμβάλλει περισσότερο στην εκτίμησή μας σχετικά αν ένα κρασί μας αρέσει ή όχι, θα σας απαντήσει χωρίς κανένα δισταγμό "Μα, ασφαλώς η γεύση".
Αν κάνετε την ίδια ερώτηση σε έναν περιστασιακό φίλο του οίνου, θα σας απαντήσει πάλι, σχεδόν με βεβαιότητα "Η γεύση πρώτα, και στη συνέχεια η όσφρηση".
Η απάντηση όμως που θα παίρνατε από έναν πραγματικό φίλο του οίνου, θα ήταν "Όλες οι αισθήσεις, και όχι μόνο..." και θα διευκρίνιζε ότι, με την σειρά "Όσφρηση πρώτα, και μετά γεύση, όραση, αφή... ακόμα και η ακοή".
Όσφρηση πρώτα απ' όλα: Πάνω από 2.000 αρώματα περιέχονται σε ένα ποτήρι κρασί, και μπορούμε να διακρίνουμε 200(!)... τόσα πολλά σε σχέση με τις μόνο 4 γεύσεις (γλυκό, πικρό, ξινό, αλμυρό). Ο συνδυασμός αρωμάτων και γεύσης, δίνει το περίφημο και αμετάφραστο στα ελληνικά Flaveur ή Flavour, αυτό το "γευστικό άρωμα" ή το "άρωμα γεύσης" ή ακόμη το "άρωμα του στόματος" που αποτελεί το Α και το Ω της οινικής απόλαυσης. Το χρώμα του οίνου, από λευκό, αχυρένιο, χρυσαφί, πρασινοκίτρινο, χρυσό, μέχρι ροζ, ανοιχτό κόκκινο, βαθυκόκκινο, ρουμπινί, κεραμιδί, με εκατοντάδες ανταύγειες και αποχρώσεις, συνδυάζεται άρρηκτα με το "άρωμα γεύσης" και υποδεικνύει την ηλικία, ή τη φάση παλαίωσης που βρίσκεται το κρασί. Και όλα αυτά, σε συνδυασμό με την υφή και την αίσθηση στο χέρι ενός καλού ποτηριού, τους ήχους του "τσουγκρίσματος", τις ευχές και τις προπόσεις που το συνοδεύουν, την έμμεση ευφορία της όποιας παρέας, δίνουν τη μοναδικότητα της οινικής απόλαυσης.
"Και όχι μόνο" μας απάντησε στην αρχική μας ερώτηση ο οινόφιλος. Γιατί ο οίνος είναι συνυφασμένος με την ιστορία... μπορούμε να ακολουθήσουμε πολλές ποικιλίες σταφυλιών μέχρι και 3.000 χρόνια π.Χ, να συνδυάσουμε κρασιά και εποχές... αρχαία Αίγυπτος, Μεσοποταμία, Ελλάδα, Αρχαία Ρώμη, Βυζάντιο, Μεσαίωνας, Αναγέννηση.... να γνωρίσουμε μεθόδους παραγωγής και να τις παρακολουθήσουμε να εξελίσσονται μέχρι σήμερα, να δούμε πως το κρασί συνοδεύει ιστορικές, κοινωνικές εξελίξεις, και να ενισχύσουμε τις απολαύσεις των αισθήσεων με αυτές της γνώσης. Η πορεία του οίνου μέσα στους αιώνες, τα ταξίδια των σταφυλιών από χώρα σε χώρα, οι μεταμορφώσεις και οι μεταλλάξεις τους, η καταγωγή των ονομάτων τους, είναι μια πραγματική "περιπέτεια", ένα ιστορικό περιπετειώδες μυθιστόρημα που αξίζει πραγματικά να την γνωρίσουμε και να τη διαβάσουμε.
Και ασφαλώς δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το ρητό "Civilization grows where grapes grow" (Ο πολιτισμός αναπτύσσεται εκεί που τα σταφύλια ευδοκιμούν) επιβεβαιώνεται παντού και πάντα...
Αυτή και η μοναδικότητα της οινικής απόλαυσης. Αισθήσεις, νους... σωματική και πνευματική ικανοποίηση.
Αλλά και υγεία. Είναι πια απόλυτα αποδεδειγμένο ότι η μέτρια και συστηματική κατανάλωση οίνου -ιδιαίτερα κόκκινου- είναι σχεδόν πανάκεια για την υγεία: Προστατεύει από καρδιακές παθήσεις, από καρκίνους, από θρομβώσεις, διευκολύνει την κυκλοφορία του αίματος, προστατεύει και ενισχύει τη διανοητική λειτουργία, ιδιαίτερα ατόμων της τρίτης ηλικίας.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο οίνος δίνει τις μόνες σχεδόν συμβατές απολαύσεις με την υγεία!
Ελπίζω κάποια στιγμή για όλα αυτά καί άλλα πολλά γιά το θεϊκό αυτό προϊόν, να κάνουμε μία συνάντηση,μία ιδιαίτερη γευσιγνωσία στο οινοποιείο μας, πού θά μάς φέρει κοντά ώστε να ανταλλάξουμε τίς απόψεις μας καί να συζητήσουμε ενδιαφέροντα στοιχεία γιά το κρασί και τίς ιδιότητές του...
Μέχρι εκείνη όμως τη στιγμή να είστε όλοι καλά και έτσι μέσα από αυτήν την υπέροχη σελίδα Θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας με όλους τους φίλους τού κρασιού για να σας κρατάμε ενημερωμένους με όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το ποιοτικό φυσικό κρασί.
Ο οινοποιός
Βασίλειος Μαγκάβαλης
Magavali winery
Magavalisbill@gmail.com
Skoteini argolis
Greece 🇬🇷

Σάββατο 28 Ιουλίου 2018

Ένα ταξίδι στο κρασί είναι ένα ταξίδι ανάμεσα στις λέξεις Νο 4

ΑΝΔΡΙΑΝΗ ΔΡΙΒΑ
Σε συνέχεια του κειμένου νούμερο (3) του ebook στο νούμερο (4).
Εκείνη η νύχτα του Ιουλίου με βρήκε καρφωμένη στον καναπέ της αδερφής μου, με μια κούπα κόκκινο κρασί. Λένε πως δεν πρέπει να το παγώνεις, ούτε να το αραιώνεις. Έριχνα τα παγάκια ένα ένα βασανιστικά, απ’ την παγοθήκη στο χέρι, απ’ το παγωμένο χέρι στην μεγάλη κούπα του καφέ, που φιλοξενούσε τον ερυθρό χυμό της κληματαριάς του παππού.
Υπήρξαν καλοκαίρια που περάσαμε δουλεύοντας, κλαίγοντας για έναν αδικοχαμένο έρωτα, μελετώντας για ένα ακόμη πτυχίο, ασθμαίνοντας να φέρουμε στον κόσμο μια νέα ζωή! Ζήσαμε μετακομίσεις νοικοκυριών στα πεζοδρόμια, κλάψαμε πλήθη από έγχρωμες πόρνες στα φανάρια που περάσαμε τα πρώτα φοιτητικά μας χρόνια. Δεν ξέραμε κάποιες φορές, αν στο μεγάλο ταξίδι θα μας έφτανε η βενζίνη κι αν θα είχαν τα βενζινάδικα, να συνεχίσουμε. Πηγαίναμε στα σούπερ μάρκετ και τα ράφια ήταν άδεια, όχι πως μπορούσαμε ν’ αγοράσουμε παραπάνω απ’ όσα βλέπαμε, αλλά νιώθαμε να χάνουμε την αφθονία της εικόνας, να μειώνονται τα χρώματα γύρω μας. Να μεταφέρονται κι άλλοι εργαζόμενοι στα πεζοδρόμια… Νομίζαμε ότι ζούσαμε στιγμές αγώνα επιβίωσης, κάποιες φορές θλίψη και αδικία. Τίποτε όμως τελικά δε μας απανθράκωσε όσο το καλοκαίρι αυτό. Ποια θάλασσα θα σβήσει τέτοιες φωτιές; Ποια ομορφιά θα πάρει το βλέμμα απ’ του κόσμου τη φριχτή εκδοχή, θα μας τραβήξει απ’ τη θέα του εφιάλτη που τρύπωσε μέσα μας;
photo by me, Οδός Κορίνθου, Πάτρα

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2018

Ένα ταξίδι στο κρασί είναι ένα ταξίδι ανάμεσα στις λέξεις.

Σε συνέχεια του κειμένου της Αικατερίνης Βούζα, απο το νούμερο (2) του ebook μας στο νούμερο (3).
3) Σαφώς αναλαμβάνει όλη την ευθύνη αλλά το άνοιγμα και το σερβίρισμά του, ευθύνεται κατά πολύ για τον σωστό επιρεασμό των αισθήσεών μας.
Παραμονές μεγάλης γιορτής ανέβηκα για καφέ στο Κεφαλάρι της Κηφισιάς .
Θαυμάσιο περιβάλλον και το προσωπικό ευγενέστατο, από την υποδοχή, μέχρι το σερβίρισμα, του δικού μου καφέ και του μπριόζ που θα τον συνόδευα . Η μουσική αυτή τη φορά ήταν αδιάφορη, ενώ τις άλλες πιό ενδιαφέρουσα. Αυτός βέβαια είναι και ο λόγος των συχνών επισκέψεών μου εκεί. Η μουσική και τα συν του.
Δεν ξέρω αν πρέπει να το ανα...φέρω αλλά επειδή στα χέρια μου έχουν αδειάσει πάρα πολλά μπουκάλια, πίστευα ότι εκεί στο Κεφαλάρι κάτι παραπάνω θα ξέρανε. Χώρος άκρως αριστοκρατικός.
Στο δίπλα τραπέζι έρχεται και κάθεται ένα ζευγάρι, 40 έως 45 ετών, με τρόπους, φάνηκε πως είχανε κάνει κράτηση, σε τραπέζι για δύο και μάλλον ήταν έξοδος, ( τραπέζι για δύο ).
Αφού έδωσαν την παραγγελία, ευγενέστατοι και οι δυό τους, ειλικρινά τους καμάρωσα και προσπάθησα να φαντασθώ τον λόγο της συνάντησης, επαγγελματικός, συγγενικός, φιλικός ή ερωτικός. Από τον τρόπο όμως της συμπεριφοράς των, έκλεινα προς το ερωτικό. Πριν από τα φαγητά ήλθε ο σερβιτόρος κρατώντας ένα μπουκάλι κρασί. Από μακριά και από το σχήμα της φιάλης, κατάλαβα πως πρόκειται για ένα αξιόλογο κρασί, σε χρώμα κόκκινο. Αφού ταλαιπωρήθηκε να το ανοίξει, ατζαμίδικα το άνοιξε, σκούπισε τον λαιμό της φιάλης με την παλάμη του έβαλε τον φελλό με το ανοιχτήρι στην πίσω τσέπη του παντελονιού και σερβίρισε τον άνδρα να το δοκιμάσει, λες και εκείνος ήταν, ο σομελιέ και θα μπορούσε να καταλάβει τα ελλατώματα του κρασιού για να το επιστρέψει. Μετά, θυμήθηκε ότι έπρεπε να μυρίσει τον φελλό, τον παίρνει από την τσέπη του, τον μυρίζει και τον ξαναβάζει πίσω. Ξανά σκουπίζει με την παλάμη του τον λαιμό της φιάλης και συνεχίζει το σερβίρισμα. Τελειώνοντας, αφήνει την φιάλη στον κουβά με τον πάγο χωρίς η φιάλη να έχει την δυνατότητα να κολυμπίσει μέσα στον πάγο και φεύγει.
Μία τέλεια καταστροφή για την αρχή μιας μάλλον ερωτικής συνάντησης (απόφασης), σε τραπέζι για δύο.
Εκτός των άλλων, ΠΟΥ είχε το χέρι του πριν το σερβίρισμα, ήταν πεντακάθαρο;
Δεν θα σας μάθω εγώ πως ανοίγεται μία φιάλη, πρέπει εσείς που κάνετε κουμάντο να το μάθετε.
Βέβαια, το καλύτερο κρασί είναι η καλύτερη παρέα αλλά και η καλύτερη παρέα είναι το καλύτερο κρασί.
Εδω πιστεύω ότι το ζευγάρι απόλαυσε το χωρίς άλλο υπέροχο κρασί, απολαμβάνοντας την καλύτερη για τους δυό τους παρέα και την άλλη ημέρα το πρωί να παίρνει όλη την ευθ

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2018

Οι αναμνήσεις!

Τις αναμνήσεις μας πολλές φορές τις κρατάμε κρυφές σαν τα πολύτιμα πράματα που τα φυλάμε χωρίς να τα δείχνουμε σε κανέναν. Υπάρχουν όμως στιγμές που θέλουμε να τα μοιραστούμε με κάποιους ή και με πολλούς και να τα δούμε να τα φοράνε κάποιοι άλλοι, έτσι φτιάχνουμε ένα βιβλίο με ήρωες εμάς μα με διαφορετικά ονόματα. 

Σάββατο 21 Ιουλίου 2018

e book του συλλόγου περί οίνου ο λόγος, ένα ταξίδι στο κρασί είναι ένα ταξίδι ανάμεσα στισ λέξεις.

Δεύτερη ενότητα στην συνέχεια του e book βιβλίο του συλλόγου μας περί οίνου ολόγος από την, και συγγραφέα Αικατερίνη Βούζα νέο της βιβλίο ( Ο πλασιέ).

αικατερινη βουζα Το κρασί...

Κάνει τη σκέψη να στριφογυρίζει γύρω από μια αλήθεια που δεν μπορείς να αγγίξεις.
Στροβιλίζεται στα τοιχώματα του ποτηριού
σε έναν χορό που δεν χόρεψες ποτέ σου.
Χρωματίζει τις νύχτες.
Λαμπυρίζει σαν ανάμνηση.
Θολώνει τις εικόνες της καθημερινότητας.
Επαναφέρει την πραγματικότητα της στέρησης.
Φέρνει το παρελθόν απέναντί σου.
Σου μιλάει.
Σε κάνει να γελάς δυνατά.
Σε κάνει να δακρύζεις.

Την επομένη ημέρα αναλαμβάνει όλη την ευθύνη.
Δημόσια κοινή χρήση

    Παρασκευή 20 Ιουλίου 2018

    Ο πλασιέ!

    Το νέο βιβλίο της Αικατερίνης Βούζα.

    Τετάρτη 18 Ιουλίου 2018

    Ενα ταξίδι στο κρασί είναι ένα ταξίδι ανάμεσα στις λέξεις.

    Ενα ταξίδι στο κρασί είναι ένα ταξίδι ανάμεσα στις λέξεις. Το πρώτο διαδυκτυακό βιβλίο που γράφεται από τα μέλη του συλλόγου , Γευστική και Εικαστική Παρέμβαση Οίνου Περί Οίνου ο Λόγος.
    Το κάθε μέλος του συλλόγου μπορεί να συνεχίσει τις σκέψεις του από εκεί που τελειώνει η προηγούμενη ενότητα. Δεν υπάρχει περιορισμός απλά σεβασμός. Ήδη έχει γίνει η αρχή με το νούμερο (1) και περιμένουμε την συνέχεια.

    Παρασκευή 13 Ιουλίου 2018

    Παρασκευή και 13.

    Σήμερα είναι Παρασκευή. Τίποτα το ιδιαίτερο. Αλλά είναι Παρασκευή και 13. Αυτή η ημερομηνία μας κάνει να φοβόμαστε!!!. Ο αριθμός 13 είναι ένας άτυχος αριθμός; Ειδικά αν ο αριθμός 13 σχετίζεται με την Παρασκευή; Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που το φοβούνται αυτό. Μείνουν στο σπίτι και δεν κάνουν τίποτα. Ίσως είναι ένας μύθος, αλλά ποιος ξέρει!!! Εβίβα!!!