Χύμα κρασί η εμφιαλωμένο.

Πολύς ο λόγος για το χύμα κρασί και ειδικά τις ημέρες αυτές των εορτών που η αγορά σαφώς και η κατανάλωση αυξάνονται.
Η απορία μας! Χύμα η εμφιαλωμένο ;
Η ιστορία του κρασιού μας λέει ότι οι προγονοί μας αποθήκευαν το κρασί τους στα σκεύη που το έφτιαχναν. Για να το μεταφέρουν και να το διατηρήσουν μέχρι την νέα τους παραγωγή χρησιμοποιούσαν τους αμφορείς από την οποία τάπωση εφευρέθηκε και η ρετσίνα, δηλαδή η απορία, χύμα η από αμφορέα δεν υπήρχε. Και για να πάρουμε τα πράγματα από το αμπελώνα το κλήμα δεν κρεμά μπουκάλια ούτε κρεμούσε αμφορείς, παρά τσαμπιά από σταφύλια που στη συνέχεια γίνονται κρασί.
Στις μέρες μας όμως που η χημεία της χημείας τρέχει γρηγορότερα από την ανθρώπινη γεύση, έχουμε όλοι μας τις αμφιβολίες και τις καχυποψίες στους εκάστοτε οινοπαραγωγούς πιστεύοντας ότι στο βωμό του κέρδους θα κάνουν κάποια ατασθαλία στη προσπάθειά τους να κρατήσουν την τιμολόγηση χαμηλά. Όμως σήμερα η τεχνολογία έχει εφεύρει συσκευασίες από άλλα υλικά ισάξια του γυαλιού ικανά να διατηρήσουν την ποιότητα του κρασιού για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και με εύκολη ροή. Οι συσκευασίες αυτές είναι και για πολύ περισσότερο κρασί της μιας φιάλης. Στην μεγαλύτερη επιφάνειά των μπορούμε να γράψουμε όσες πληροφορίες θέλουμε. Δεν σημαίνει ότι αυτό είναι ένα χύμα κρασί. Άλλωστε και το βιδωτό καπάκι δεν έχει αυτή την σκηνική παρουσία του ανοίγματος όπως του κλασικού φελλού. Θα εννοούσα ένα κρασί χύμα, αυτό της άγνωστης προέλευσης που δεν μας δίνει την δυνατότητα της διαμαρτυρίας ως κακό κρασί και τίποτα παραπάνω. Κακά κρασιά έχουν και τα μπουκάλια και η στατιστική λέει ότι μόνο το 5% και πολύ λέω των εμφιαλωμένων δέχεται παλαίωση. Μεγαλώνει δε το ποσοστό από την διαφορετική διαχείριση της πρώτης ύλης με σκοπό την παραγωγή κρασιού για παλαιωση.
Υγιαίνετε!