Συνολικές προβολές σελίδας

Σάββατο 12 Μαΐου 2012

Τα δύο στρέμματα.


Αναλύοντας με τον γραμματέα του συλλόγου Παρασκευά Ψάνη ,  μια συνέντευξη κάποιας δημοσιογράφου, σε ένα μεγάλης κυκλοφορίας περιοδικό και ενόψει της σημερινής εκδήλωσης  στο παραδοσιακό καφενείο Πανελλήνιο στην προκυμαία της Μυτιλήνης (ένα θαυμάσιος ανακαινισμένος χώρος) 12 /5 /2012 Σάββατο, Β Υ Ο Β (Bring Your Own Bottle) φέρε το δικό σου μπουκάλι κρασί,  όλοι μας θα φέρουμε κρασιά από εμπορικές ετικέτες και δεν έχει θέση καμία ερασιτεχνική.

Τοποθετήθηκα ως εξής:

 Πιστεύω ότι οι παραγωγοί με χίλια κλήματα και δύο χιλιάδες, δηλαδή με 5 και 10 και 20 στρέμματα αμπέλι, δεν πρέπει να έχουν εμπορική ετικέτα. Να συνεργασθούν πολλοί μαζί, να κάνουν μια ετικέτα.
Ο μικρός παραγωγός δεν ζει από τον αμπελώνα του, άρα από κάπου αλλού ζει. Κάνει όμως ζημιά στον καθαρό επαγγελματία. Και σου λέω , έχεις ένα υπερωκεάνιο, πολυτελέστατο και κάνεις την γραμμή Μυτιλήνη- Πειραιά, σου πέφτει δίπλα μία σκούνα, ε, θα σου κάνει ζημιά. Βέβαια στο τέλος του ταξιδιού ο ταξιδιώτης της σκούνας θα το μετανιώσει, η ζημιά όμως έγινε.
Για τον λόγο αυτό είμαι υπέρ του σοβαρού επαγγελματία και βλέπω με μάτι βολεψάκια αυτόν με 5 και 10 στρέμματα. Θα το δοκιμάσω το κρασί του, θα το πιώ μα δεν θα το αγοράσω. Εκτός αν είναι κάποιος συνταξιούχος αγρότης, συνεχίζοντας την παράδοση, ενισχύοντας έτσι και την χαμηλή σύνταξή του.

Διαβάζοντας το άρθρο, μου δημιουργήθηκαν κάποιες απορίες ως προς την σκέψη της επαγγελματικής αποκατάστασης κάποιου νέου ατόμου που έχει την σχέση του με το κρασί και εργάζεται κάπου ή είναι ακόμα άνεργος. Είναι πρόταση επαγγελματικής αποκατάστασης, αυτή του Κυρίου  με τα δύο στρέμματα ή χίλια κλήματα περίπου, που παρουσιάζετε στο άρθρο σας ή πρόταση απόκτησης ενός νέου χόμπι όπως πχ ο δίσκος βινυλίου. Ο κύριος ζει, βιώνει την οικογένεια του μεγαλουργώντας την, ανεβάζει την Ελληνική υπερηφάνεια και οικονομία, από αυτή την επαγγελματική του δραστηριότητα ή έχει λύσει τα οικονομικά, της διαβίωσης, της δικής του και της οικογένειας του και έχει αυτό ως χόμπι; 'Όπως λέει και η λαϊκή παροιμία, που ουδέν ορθότερο των λαϊκών παροιμιών, σε ξένο (κώλο) χίλιες ξυλιές.
Σέβομαι στον υπέρτατο βαθμό τον επαγγελματία γιατί στην προσευχή του το βράδυ λέει, Θεούλη μου έχε καλά όλο τον κόσμο έχε και το μαγαζί μου.
Από τον ερασιτέχνη πάντα παίρνω πληροφορίες, γιατί αυτός έχει την ευχέρεια του ρίσκου. Σκέψου να ρισκάρει ένας επαγγελματίας και να αποτύχει, καταστροφή στους πάντες.
Σας ευχαριστώ πολύ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου