Ή συνήθεια της γεύσης.

 Η συνήθεια της γεύσης δημιουργεί μια γευστική μνήμη που μπορεί να είναι η χειρότερη  όμως για τον καταναλωτή μπορεί να είναι η καλύτερη.

La Maison du vin naturel!! Method Qvevri! Malta! Raferla Croos Hill. Valletta.

Έκθεση! Φωτογραφική εταιρεία Μυτιλήνης 1/8/2025

Γειά σας!!! Πιστός και πάλι φέτος στην ετήσια εκδήλωση της φωτογραφικής εταιρείας Λέσβου με ελεύθερο θέμα. Όλοι τους ωραίοι!!! Όμως θα ήθελα να εστιάσω την προσοχή μου στην λεσβιακή κουλτούρα του κάποτε με το τώρα, γιατί μια φωτογραφία μπορεί να αποτυπώσει μια ιστορία με όσες λέξεις θέλει ο καθένας να την περιγράψει, έτσι ξεχώρισα τρία θέματα δύο του Μπάμπη Στυλιανίδη που την αποτυπώνουν σε δύο καθρέφτες και δύο κρασιά της κυρίας Πηνελόπης Θούια, όλο το μεγαλείο της κουλτούρας! Άραγε τι να βλέπει τώρα μέσα από τα δύο κρασιά η κυρία της φωτογραφίας του λευκού ( που δεν είναι λευκό αλλά όλες οι αποχρώσεις του γκρι και του κίτρινου) και του κόκκινου (που δεν είναι κόκκινο αλλά όλες οι αποχρώσεις του). Μήπως η σημερινή λεσβιακή κουλτούρα που είναι αποτυπωμένη στους δύο καθρέφτες είναι ανάμεσα στα δύο αυτά χρώματα;;!!!! Αυτά και του χρόνου με υγεία!!!

 

Γαστρονομία και κρασί!

 Μια απορία που θέλω να την μοιραστώ μαζί σας!

Όλες οι γαστρονομικές εκπομπές στα ΜΜΕ ασχολούνται κυρίως με τον στολισμό του πιάτου, άρα η ελληνική γαστρονομική κουλτούρα φτάνει ως εκεί. Και σας ρωτώ, ξέρετε εσείς κάποιο μέρος στην Ελλάδα που το τραπέζι στρώνετε χωρίς την παρουσία κάποιου κρασιού η τσίπρου ή ούζου; Αφού αυτή είναι η κουλτούρα μας ΠΩΣ την σταματάτε εκεί. Πρόσφατα διάβασα ότι η ελληνική γαστρονομία έρχεται πρώτη στον κόσμο, και πολλά τυριά μας στα καλύτερα του κόσμου γιατί όχι και το κρασί με τα υπόλοιπα. Άλλωστε όλη η Ελλάδα είναι ένας μεγάλος αμπελώνας. Εβίβα!!!                      

ΥΓ. Οι Ιταλοί όταν πήγαν στην Αμερική κυρίως ανοίξανε μαγαζιά προβάλλοντας την γαστρονομία τους σε ένα πολυπληθές κράτος. Έτσι μαζί με αυτό το τυρί και αυτό το κρασί, αυτό το πιάτο συνδυάζεται με αυτό το κρασί. Έτσι ήρθαν και τα δύο πρώτα.  Βέβαια από ρωμαϊκής αυτοκρατορίας οι δάσκαλοί τους ήμασταν εμείς. Εδώ ταιριάζει, δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις!!!

!

Λέσβος,οι δέκα συγγραφείς!

 

Η Λέσβος μας, το νησί μας με τις ομορφιές της και την Μυτιλήνη μας. Δέκα συγγραφείς σε μια όμορφη ιστορία κάτω από το θρόισμα της ελιάς στον αιγαιοπελαγίτικο αέρα! Το ούζο μας με τους θαυμάσιους μεζέδες όπως η παστή παπαλίνα ένα είδος σαρδέλας στο κόλπο Καλλονής και στον τόπο που μεγαλώσαμε και διαμόρφωσε τον χαρακτήρα μας στο τόπο που μας έδωσε την ευκαιρία και ανδρωθήκαμε επαγγελματικά. Η ιστορία της τόσο μεγάλη που ακόμα και τώρα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον για τα νομίσματα της Ερεσού οι συλλέκτες σε όλο τον κόσμο. Η συνήθειές σου απλές μετρημένες σε μερικά ή περισσότερα βήματα να απολαύσεις την φιλοξενία, τους μεζέδες ή την κουζίνα του σπιτιού σου. Κατάγιαλα στα Μιστεγνά ένα όμορφο χωριό κάνεις παρέα με νέους φίλους και με μια μυσταγωγία απολαμβάνεις ένα Θεϊκό απόσταγμα με αρώματα γλυκάνισου από το Λισβόρι που είναι το λεσβιακό ούζο. Αγναντεύεις απέναντι τα ψαροκάικα με ένα μοναδικό σκαρί σχεδιασμένο και φτιαγμένο από λεσβιακό ξύλο και από μαστόρους Λέσβιους γνωστούς σε όλη την Ελλάδα. Εδώ ταιριάζει ακριβώς και το τραγούδι του Κώστα Χατζή που λέει ,ο Στρατής φτιάχνει τα πιο γερά σκαριά, να ταξιδέψουμε τη γη εμείς οι τυχεροί σκορπώντας στον κόσμο την κληρονομιά μας. Εβίβα!!!

Η ερώτηση. Μπορώ να δοκιμάσω αυτό το κρασί;

 Μια ερώτηση που με κάνει πάντα να αναρωτιέμαι. Μπορώ να δοκιμάσω αυτό το κρασί; Και μετά αρχίζει τις φιλοσοφίες ότι, ετούτο είναι ή εκείνο ή το άλλο ή κάπως έτσι χωρίς να σκεφτεί ότι αυτό παράγεται μια φορά το χρόνο και δεν είναι τραπέζι να ξαναφτιαχτεί ούτε τοίχος να ξαναβαφτεί. Για ένα ολόκληρο χρόνο δουλεύουν άνθρωποι με μεράκι αντιμέτωποι με πάρα πολλές αντίξοες συνθήκες γενικώς, προσφέροντας τις γνώσεις τους και που δεν στοχεύουν μόνο στην ζύμωση.  Άρα πριν κάνω αυτή την ερώτηση θα ήθελα πρώτα να το διαβάσω να μάθω τί ιστορίες έχει να μου πει καί ύστερα η δοκιμή. Βέβαια η χαρά του παραγωγού είναι αυτή η τελευταία γιατί όταν κάποιος κρατά ένα ποτήρι στο χέρι με το δικό κρασί χαίρεται και καμαρώνει για το έργο του!!! Εβίβα!

Η ποσότητα του βαρελιού του κρασιού.

 Έτσι σαν σκέψη!!!!Λέγεται ότι το ξύλινο βαρέλι του κρασιού των 240 λίτρων είναι το σωστότερο μέγεθος για την φύλαξη και την ωρίμανση του κρασιού χωρίς όμως αυτό να μου δίνει την βεβαιότητα της αληθείας γιατί ως έμπορος εξυπηρετεί κάποιους άλλους σκοπούς. Το 240 διαιρείται ακριβώς με το 0,75 ( η ποσότητα της φιάλης) ίσον 320. Άρα σαν έμπορος ξέρω ακριβώς πόσες φιάλες κρασιού έχω στο βαρέλι μετά από πόσες πούλησα. Αν πούλησα 20 φιάλες μένουν ακόμα 300. Έτσι κάνω το κουμάντο μου ποιο είναι το κέρδος μου και την δυνατότητα της έκπτωσης στην συνέχεια!!! Εβίβα!!! ΥΓ Αυτό κάνανε οι παλιοί έμποροι τότε που δεν είχανε τις σημερινές δυνατότητες.

Mesenikolas Karditsa winery George Karamitros.

With over a hundred years of wine-making tradition, the wine region of Mesenikola Karditsas, rich soil and climate create an ideal paradise for the grape vine valleys and fertile landscapes. These vines produce unique, high-quality wines, whether you prefer a bold red or a crisp white. The local winery, George Karamitros, has something special for every palate from indigenous to internationally renowned varieties, and here, wine is more than just a drink it's a celebration for vineyard tours to lively wine festivals because every drop tells a story, cheers!!!
 

Τρεντς, τάσεις, μόδες, μαγαζιά και κρασιά!!! Συμβατικά κρασιά και natural.

 Τρεντς, τάσεις, μόδες, μαγαζιά και κρασιά!!! Συμβατικά κρασιά και natural. Κάποιος φίλος μου με κάλεσε να πιούμε ένα κρασί και μου πρότεινε ορισμένα μαγαζιά να πάμε που ίσως κατά την γνώμη του ή τις γνώμες των άλλων ότι είναι μαστ ή τρεντ και έχει μόνο συμβατικά ή νάτουραλ κρασιά και ότι εκεί συχνάζει ο καλός κόσμος ή κατά την γνώμη μου μια διαφορετική κάστα ανθρώπων που έχουν αυτά τα γούστα. Ειλικρινά δεν μπόρεσα να καταλάβω αυτό το τρεντ. Είναι μια μόδα, είναι ένα κίνημα ή ένα μύνημα προς τους καταναλωτές

και κατ' επέκταση στους παραγωγούς ότι αυτά είναι τα ποιοτικά κρασιά; γιατί οι πελάτες των είναι νεαρά άτομα ως επί το πλείστον που η μάθησή τους είναι σφουγγάρι. Δηλαδή αυτοί είναι κάποιοι και εμείς οι άλλοι; Αυτοί είναι οι καλοί και εμείς οι λάθος; Δεν νομίζω ότι οι κρασοπαραγωγοί δίνουν ένα τέτοιο τίτλο στο κρασί τους αλλά προσπαθούν να παράξουν ένα καλό κρασί σύμφωνα με τις εκάστοτε συνθήκες, εφαρμόζοντας ήτε την παράδοση ήτε την μόρφωσή τους που τώρα πιστεύω ότι υπάρχει σε όλους με διάφορες σπουδές εντός και εκτός Ελλάδος. Θέλω να πιστεύω ότι αυτό το τρεντ έχει δημιουργηθεί από ανθρώπους που μάλλον δεν έχουν και μεγάλη γνώση στην καλλιέργεια του καρπού και στην οινοποίησή του. Ασχολούνται περισσότερο με την επικοινωνία και την εμπορική προώθηση προσπαθώντας να φτιάξουν μια κάστα ανθρώπων μυημένους τάχα μου στο καλό κρασί. Όπως αυτή που έπρεπε να φορτωθεί κάποιος ή κάποια με πλαστικές επεμβάσεις και σιλικόλες για να μπορέσει να πει ότι ανήκει στην κατηγορία των μαστ. Οπότε δίνουμε το ραντεβού μας εκεί που έχουν αυτά τα κρασιά. Δηλαδή τα υπόλοιπα είναι μηδέν, άσχετα αν δεν έχουν καμία γνώση τα άτομα που τα διαχειρίζονται πάνω σ' αυτά, μπορούν όμως όλοι αυτοί να γαλουχήσουν τους νέους επειδή είναι τρεντ και ότι αυτά είναι τα καλά κρασιά. Δεν ξέρω γιατί πρέπει να μ'αρέσει ένα κρασί που σίγουρα δεν μ'αρέσει, πως να πείσω τον εαυτό μου να μ'αρέσει, αλλά για να είσαι μέλος αυτής της κάστας των ανθρώπων πρέπει να σ'αρέσει. Ε!!! αυτό με φοβίζει. Βέβαια η γεύση είναι μια συνήθεια. Ο συγχωρεμένος ο αδερφός μου έπινε ενα συγκεκριμένο κρασί μα όταν εγώ του πήγα δώρο κάποια από τα πιο σπουδαία κρασιά κατά την γνώμη μου κανένα δεν του άρεσε οπότε πήγα και του πήρα μερικά από αυτά που του άρεσαν κι ας ήταν φθηνιάρικα και σε πλαστική συσκευασία. Κάποτε ο κουνιάδος μου ο Στρατής Καραγιάννης στην Μυτιλήνη που είμασταν μαζί στην disco what όταν περίσσευε σε κάποιο μπουκάλι λίγο ουίσκι μ' έλεγε, έλα να πιούμε ένα καθαρό αλλά τελικά δεν μας άρεσε και καταλήγαμε στο ότι, έχουμε συνηθίσει στην μπόμπα και δεν μπορούμε να πιούμε το καθαρό. Αυτό είναι που με φοβίζει. Χάνεται η ποιότητα ή αυτή είναι η ποιότητα ή είναι μια μόδα όπως τόσες άλλες στο κρασί και θα περάσει.... Εβίβα! ΥΓ έχω αυτή την εμπειρία πράγματι. Έπρεπε να πω πως μ'αρέσει ενώ στην πραγματικότητα όχι δεν μ'αρέσει και ας το χαρακτήριζε natural.!!!Αυτά όχι μόνο στην Ελλάδα αλλα και σε διάφορες χώρες που έχω ταξιδέψει επισκέπτοντας και δοκιμάζοντας τα κρασιά τους που μου τα παρουσίαζαν σαν natural αλλά και πανάκριβα αφού μερικές φορές ξέχναγα και την γλώσσα!!!

Η συμπεριφορά μας στους εργαζόμενους της εστίασης και γενικώς!!

 Προσοχή τώρα το καλοκαίρι στην συμπεριφορά μας στους χώρους εστίασης και φιλοξενίας προς τους εργαζόμενους.

Άλλη η κουβέντα στο καφενείο άλλη στο γραφείο.  Η επαγγελματική συζήτηση γίνεται στο γραφείο του μαγαζιού σου και ό χαβαλές στον καφενέ. Πρέπει να ξέρουμε ότι ο σερβιτόρος είναι ένας επαγγελματίας και όχι ένα δουλικό.  Το γραφείο του είναι το μαγαζί που σερβίρει και εσύ έρχεσαι να κάνεις μια επαγγελματική συμφωνία τί θέλεις για νά σου φέρει αφού έχεις μάθει το κάδρο του μαγαζιού, Αν δεν σ'αρέσει η συμφωνία απλά αλλάζεις πάροχο δεν τον βρίζεις και δεν του κάνεις παρατηρήσεις γιατί δεν είσαι ο ΜΕΤΡ!!! Άντε και καλό καλοκαίρι! Εβίβα μας!

Κρασί με προσθήκη εκχύλισμα κάνναβης!

Από την Μάλτα με αγάπη το οινοποιείο CBD NATURAL WINE SAGRUM!! Είναι κάποια πολύ σπουδαία κρασιά, με μια διαφορετική τεχνική και φιλοσοφία τα οποία θα συζητηθούν το καλοκαίρι με τον σύλλογό μας (περί οίνου ο λόγος Μυτιλήνη). Εβίβα!!! 

Εδώ δοκίμασα για πρώτη φορά κρασί με προσθήκη εκχύλισμα κάνναβης. Τις εντυπώσεις μου σε κάποια άλλη ανάρτηση. Εβίβα!

 

Αρχοντοχώρι Μεσενικόλας, εκδήλωση κρασιού!

 Σας ευχαριστούμε πολύ όλους σας για την θαυμάσια οινική και γευστική εκδήλωση στο νόστιμο κεφαλοχώρι των Αγράφων (Μεσενικόλα) στο οινοποιείο Γιώργος Καραμήτρος. Ήταν κάτι γεμάτο από χαμόγελα και ευτυχία που ο καθένας μας πήρε μαζί του σαν ανάμνηση. Για μια ακόμη φορά το καλωσόρισμα και το κατευόδιο κέρδισαν το χειροκρότημα όλων μας!

Ένα κρασί από την Βαλέτα της Μάλτας!!

 La Valette! Είναι ένα κρασί αφιερωμένο στον Grand Master Jean Parisot de Valette με την ετικέτα του ένα σπαθί ιπποτών γεμάτο διαμάντια δώρο από τον βασιλιά της Ισπανίας Φιλίπε ( King Philippe //) τον δεύτερο στον ιππότη του τάγματος του Αγίου Ιωάννου προστάτες του νησιού της Μάλτας Jean Parisot de Valette από όπου πήρε και το όνομα η πρωτεύουσα του νησιού Βαλέτα. Όταν ο Ναπολέων Βοναπάρτης κατέλαβε την Μάλτα το 1798 πήρε και το σπαθί μαζί του στην Γαλλία όπου τώρα φυλάσσεται στο μουσείο του Λούβρου. Το σπαθί αυτό είναι στην ετικέτα της φιάλης!!! Έτσι για την ιστορία!!! Εβίβα! ΥΓ. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης, ιστορικά αναφέρω, ότι του άρεσε να πίνει γαλλικό κρασί αραιωμένο με νερό!!!

Αυτό που έμαθα στα επαγγελματικά μου χρόνια που πέρασαν!!!

 Αυτό που έμαθα στα επαγγελματικά μου χρόνια που πέρασαν ξεκινώντας από χαμηλά είναι αυτά τα παρακάτω!!! Αυτό που μετράει πιό πολύ είναι να έχεις καλές επικοινωνιακές επιδεξιότητες. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πως παίρνουν οι μάνατζερ αυτές τις θέσεις του γενικού γενικώς. Δεν είναι αυτοί που ξέρουν τα οικονομικά και τον υπολογιστή αυτό το κάνουν οι άλλοι. Οι μάνατζερς πρέπει να μπορούν να κάνουν στρατηγικές σκέψεις να παίρνουν τα υπολογιζόμενα μέτρα που πρέπει και να συνδυάζουν την εμπειρία με την γνώση για να μπορεί η επιχείρηση ή η ομάδα να πάει καλά και γρήγορα μπροστά. Άλλος λόγος είναι ότι μπορούν να διαχειριστούν κρίσεις και όταν τα πράγματα πηγαίνουν σκατά να σηκώσουν τα μανίκια και το κεφάλι και να βγάλουν την επιχείρηση και την ομάδα απ'την δύσκολη αυτή θέση. Το άλλο που είναι και το πιό σημαντικό είναι οι σχέσεις. Πρέπει να έχουν την ικανότητα να συνάπτουν και να κρατήσουν σχέσεις με άλλους ανθρώπους. Δεν είναι εκεί για να μιλάνε στον υπολογιστή είναι εκεί για να μιλάνε σε ανθρώπους που διαχειρίζονται αυτές τις σχέσεις να τις ενισχύουν και να τις κάνουν καλύτερες. Αν το καλοσκεφτείς κάθε επιχείρηση είναι ένα σύστημα που προμηθεύεται από ανθρώπους προσλαμβάνει ανθρώπους και πουλάει σε ανθρώπους οπότε αυτοί οι άνθρωποι σε ιδανικές συνθήκες πρέπει να έχουν αυτές τις ικανότητες που βοηθούν να είναι καλά μαζί. Πολλοί είναι αυτοί που λένε ξέρεις αυτό που μετράει αυτή την στιγμή στο σύγχρονο επαγγελματικό κόσμο; όπως είπα και στην αρχή είναι το να έχεις καλές επικοινωνιακές δεξιότητες.

So simple!!!Semplicissimo!!!

 So simple!!! Semplicissimo!!! Remember, when you chase butterflies, they will slip away, when you build a beautiful garden they will come to you naturally, so invest in the garden and the butterflies will follow.

Το Παυσίλυπο (ν) της Καρδίτσας!!!

 Διάβασα μια διαφήμιση για ένα αγαπημένο μέρος στην Καρδίτσα το Παυσίλυπο. Pausilipon, με αυτή την γραφή  ένας αγγλόφωνας   δεν θα καταλάβει τίποτα. Η έννοια της λέξης Παυσίλυπο είναι λέξη Πυθίας, με διαφορετική ορθογραφία έχει και διαφορετική έννοια. Ο τίτλος του πάρκου είναι Παυσίλυπο και όχι Παυσίλυπον που με σεβασμό του πάρκου της Καρδίτσας πολλοί επαγγελματίες σε διάφορα μέρη  χρησιμοποιούν το (ν).  Άλλοι αναφέρονται ως Παυσίλυπο της κάποιας πόλης κλπ. Το Pausilipo προφέρεται όπως Posillipo που είναι στην Αμάλφι της Νάπολης, μια πανέμορφη περιοχή ξεγνοιασιάς, χαλάρωσης και ηρεμίας. Θεωρώ ότι η μετονομασία του κέντρου του μητροπολιτικού πάρκου της πόλης της Καρδίτσας σε Παυσίλυπον είναι ιεροσυλία. Έτσι απλά. ΥΓ. Το Παυσίλυπο μας έκανε και άνδρες και μάγκες και είναι μέρος της επιτυχίας μας και τις ιστορίας μας  και όλος ο κόσμος έτσι το ξέρει. Προς τί η αλλαγή του ονόματος;

It's a tasty wine!

Here is a loud bell that rings, here i am, i am a good wine and taste me don't be afraid i am a good company I'Il don't make you fat but I'll make you beautiful!!! 

 When you drink it, it's a very creepy and so melodic wine. It's so tasty like the first love kiss. Very aromatic, with a strong body, tasty and with a long aftertaste. That' all !!!! Cheers!

The wine!!!

 Choose quality over quantity!!!

 Pair wine with food, conversation, and moments!!!

See wine as part of a lifestyle, not just a drink!!! Cheers!!!

Η σκηνική παρουσία ενός θέματος.

 Κάθε θεατρική παράσταση ξεκινά με μια σελίδα γεμάτη γράμματα, όχι μόνο της στιχομυθίας αλλά και της σκηνικής παρουσίας. Η εικόνα είναι αυτή που εξουσιάζει το μάτι και ενισχύει τις υπόλοιπες αισθήσεις ακόμα και την κουλτούρα του θεάματος. Γευστική και εικαστική παρέμβαση!!

Εβίβα !!!

Το καλύτερο κρασί!!!

 Η ερώτηση είναι!

 Αν κάποιος παράγει πέντε (5) κρασιά και κάποιος άλλος (10), ποιος νομίζετε ότι θα παράξει το καλύτερο;      

Αν ένα κράτος παράγει εκατό (100) κρασιά και κάποιο άλλο (1000) ποιο εσείς θεωρείτε ότι θα παράξει το καλύτερο;  

Θα ήθελα τις γνώμες σας! Εβίβα!!!

Η ερώτηση! Λευκό ή κόκκινο κρασί!

 Το κρασί δεν είναι σιροπάκι για τον λαιμό ούτε ασπιρίνη .  Σκέψου να πίνεις μόνο κόκκινο κρασί τί καταπιεστική ψυχολογική συμπεριφορά μπορεί να δημιουργήσει και άντε να τρέχεις σε ψυχολόγους. Σαφώς το κόκκινο έχει κάποιες καλύτερες και περισσότερες ευεργεσίες στον ανθρώπινο οργανισμό αλλά και τα δύο συντελούν στην ανθρώπινη ευεξία την χαλάρωση την καταπολέμηση της μοναξιάς κλπ (το κρασί αλκοολικούς δεν κάνει) και την ανάπτυξη της συντροφικότητας. Έτσι είτε λευκό είτε κόκκινο κατά ένα περίεργο τρόπο μαζεύει τον κόσμο γύρω του που στην εποχή που ζούμε είναι το μόνο που χρειαζόμαστε. Εβίβα!!!