Έχουμε τέσσερις γεύσεις. Το γλυκό το αλμυρό το ξινό και το πικρό. Όταν αυτά ισορροπούν λέμε ότι έχουμε ισορροπία, όταν όμως κάποιο εξέχει λένε το αντίστοιχο όταν όμως κάποιος συνδιασμός μας αρέσει και είναι του γούστου μας τότε είναι το δικό μας ουμάμι. Όμως το πικρό μας δείνει την γεύση που σε πολλούς αρέσει και για παράδειγμα το φυστίκι ωμό αρέσει σε λιγότερους ψημένο μας δίνει μια πιό νοστιμιά όμως όταν το αλατήσουμε γίνεται ακόμα πιο νόστιμο. Εγώ λέω φάτε το με το αλάτι και φάτε πιό λίγο. Γευόμαστε την πίκρα πιό πολύ γιατί είναι πιό δυνατή και καβαλικευει τις άλλες. Τώρα εδώ έρχεται το αλάτι δηλαδή η αλμύρα που μετριάζει την ένταση της πίκρας και μπορούν και οι άλλες γεύσεις να αναδειχθούν και να δώσουν μια πιό όμορφη νοστιμιά. Αυτή είναι μια σπουδαία δουλειά που κάνει το αλάτι. Άλλωστε και ο Χριστός είπε ότι το άλας νοστιμίζει αλλά και οι αρχαίοι Έλληνες πρόσθεταν στο κρασί και λίγη θάλασσα γιατί το καλύτερο αλάτι είναι αυτό που προέρχεται από την εξάτμισή της. Τελειώνοντας θέλω να πω ότι η προσθήκη του αλατιού στην απόσταξη δεν βοηθάει μόνο στην ταχύτητα του βρασμού αλλά δίνει και νοστιμιά. Και επειδή όλα αυτά δεν μπορούσα να τα πω στην απόσταξη είπα να τα γράψω.
