Συνολικές προβολές σελίδας

Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2024

Τα περισσότερα είδη κρασιών!

 Νομίζω πως πολλοί θα υποστηρίξουν πως το περισσότερο σημαίνει χειρότερο. Υπάρχουν όμως και εκείνοι, όπως εγώ, που πιστεύουν ότι η ποιότητα βγαίνει μέσα από την ποσότητα. Όσο περισσότερα είναι τα είδη των κρασιών τόσο το καλύτερο. Όσο μεγαλύτερο είναι το σταφιδόψωμο τόσο περισσότερες σταφίδες έχει!!!


Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2024

Η αυθεντία του κρασιού!!!



 Άραγε θα πρέπει πάντα να συμφωνούμε με τους κριτικούς του κρασιού και να υποκύπτουμε στην αυθεντία τους;

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2024

Η ερώτηση του κρασιού. Είναι καλύτερη η ποσότητα;

 Το σημερινό σποτάκι του κρασιού είναι ένα ερώτημα. Είναι θετικό που σήμερα έχουμε περισσότερους λάτρης του κρασιού και περισσότερα κρασιά από τα οποία μπορούμε να επιλέξουμε και ακόμα περισσότερα από αυτά που χρειαζόμαστε; Εβίβα!!!


Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2024

Τί κερδίζουμε από μια απλή εκδήλωση του κρασιού!

 Τί θα κερδίσουμε από αυτή την εκδήλωση του κρασιού. Πρώτα απ'όλα συναντούμε ένα καθηγητή του κρασιού δηλαδή κάποιον που μας βοηθά να εκτιμήσουμε καλύτερα τα δυσκολότερα και ωραιότερα σημεία του, κάποιον που ξέρει καλύτερα από εμάς το θέμα και είναι ο πρώτος σπουδαίος κριτής του. Έτσι σιγά σιγά αποκτούμε και εμείς τις δεξιότητες όχι του κριτή αλλά της απόλαυσής του. Άρα είναι πολύ χρήσιμες αυτές οι συναθροίσεις για μας τους οινόφιλους πια, πόσο μάλλον όταν πρόκειται να ακολουθήσει μια παρουσίαση από κάποιον έμπειρο αμπελουργό-οινοποιό μιας οινικής περιοχής. Εμείς θα είμαστε εκεί!



Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2024

Il vino

 Chi non beve ha segreti da nascondere . La questione è bere poco ma bene!!!


Κυριακή 11 Αυγούστου 2024

, Η συνέντευξη μου

 https://www.facebook.com/100064343336330/videos/374916738751654

Κυριακή 30 Ιουνίου 2024

Just arrived !!! Experiences never gets old!!! Thank you very much, Duolingo!!!


Just arrived !!! Experiences never gets old!!! Thank you very much, Duolingo!!!

 

Μία νέα αντάμωση!!! Παυσίλυπο της Μυτιλήνης. Γράφει ο Γιάννης Διρχαλίδης!



 Καθώς πλησιάζει η μέρα που θα σαλπάρω για το λατρεμένο μου νησί της Λέσβου, νομοτελειακά, και αναπόδραστα πια, εισέρχομαι σε μία κατάσταση στοχασμού και αναστοχασμού. 


Το πατρικό μου σπίτι με τις αυλές του, η γειτονιά του, οι άνθρωποι του σήμερα και του άλλοτε, τα αρώματα των οπωροφόρων δέντρων και των τρανταφυλλιών, τα τιτιβίσματα από τα κάθε λογής πετούμενα, το χαλί από ελαιόδεντρα που απλώνεται εντυπωσιακά ίσαμε τη θάλασσα, όλα αυτά (και τόσα άλλα) μαζί συνθέτουν τον δικό μου καμβά μνήμης, έναν ιδιότυπο Εικαστικό Κανόνα απεικόνισης και απαθανάτισης του παρελθόντος μου, αλλά και νοηματοδότησης του παρόντος μου. 


Αναρωτιέμαι έντονα, αυτές τις μέρες, και με αφορμή κάποιες αναρτήσεις που διάβασα οι οποίες νοσταλγούν την αναβίωση εκείνης της εποχής, τι θα συνέβαινε αν με κάποιο μαγικό τρόπο όλοι οι άνθρωποι που αγαπούσαν και αγάπησαν παντοτινά τον Κήπο του Παυσίλυπου, αντάμωναν ξανά, κάτω από το ίδιο εκείνο φεγγαρόλουστο σκηνικό, και έπιναν ένα ποτό υπό τους ήχους του βινυλίου που λατρέψαμε. Δεν είμαι απόλυτα βέβαιος για το τι θα συνέβαινε, αλλά κάπως αδιόρατα, σκέφτομαι ότι θα μπορούσε να συμβεί το εξής:


Επιτελέσεις του παρελθόντος μέσα στο παρόν, από τους ανθρώπους που έκαναν το Παυσίλυπο ιστορία. Αυτός είναι, άλλωστε, ένας από τους πιο σημαντικούς ρόλους των reunions, εκπληρώνοντας μία ιερή αποστολή! Τώρα που η ανάμνηση είναι ακόμη νωπή και ο βιολογικός κύκλος των περισσοτέρων ανθρώπων-θαμώνων του Παυσίλυπου δεν έχει ακόμη κλείσει, μία αντάμωση μέσα στο παρόν θα ήταν σαν να συντελείται μία απομνημόνευση χωρίς διαμεσολαβήσεις από νέες μνήμες και νέα παρελθόντα που θα γεννηθούν στο μέλλον και θα επικαθήσουν αναπόφευκτα πάνω στα στρώματα μνήμης που συγκροτούνται σήμερα. 


Γιατί είναι μία μεγάλη αλήθεια ότι, κάθε πτυχή της λειτουργίας του Παυσίλυπου, επί 25 συναπτά έτη, πέρα από την συμβολή της στη διαμόρφωση μίας νέας νυχτερινής ταυτότητας στην διασκέδαση της πόλης των 90's, αποτέλεσε μία εμβληματική τομή και ήρθε να δώσει μία ανέλπιστη και απροσδόκητη ώθηση σε κάθε σπιθαμή της γειτονιάς του, ανυψώνοντας το πνεύμα της σε υψίπεδα που δεν μπορούσαμε να είχαμε φανταστεί!  


Την Δευτέρα το πρωί στις 8 Ιουλίου, φτάνω στο νησί της Λέσβου, στο νησί της καρδιάς μου, στην πόλη της Μυτιλήνης, στην πόλη που με μαγεύει αδιάκοπα και αλύπητα!

Καλό καλοκαίρι!!

Τετάρτη 19 Ιουνίου 2024

Welcome to Mytilene Greece!!!

 We cannot wait to welcome you!!!L'estate si avvicina: le giornate sono sempre più lunghe e l'alba è sempre più bella. Welcome to Mytilene!!!


Τετάρτη 29 Μαΐου 2024

A wine with no name!!! Το κρασί του Θωμά Τσιώλη από την Καρδίτσα (ένα κρασί χωρίς ετικέτα)!!!


 Ένα κρασί χωρίς ετικέτα, του φίλου μου Θωμά Τσιώλη από την Καρδίτσα.  Καθηγητής πληροφορικής στο επάγγελμα. Σοβαρός ερασιτέχνης, αμπελουργός, οινοποιός με δικαίωμα στο λάθος. 

Όμως!!!! 

Αυτός ο τύπος κάνει μια υπέροχη δουλειά στο κρασί,  σαφώς και στο τσίπρο που έχει φανατικούς οπαδούς όπως είναι και ο φίλος μας Lakis Papakom. Τα κρασιά του ταυτίζονται με την αυστηρότερη έννοια του όρου κρασί. Τα αρώματα και οι γεύσεις όλα είναι μαλακά και όμορφα ενσωματωμένα.

Υπάρχει φινέτσα, βάθος και πολυπλοκότητα χωρίς ποτέ να κουράζει...Όλα είναι τέλεια ισορροπημένα και δεν αφήνονται στην τύχη.

Το τέλος είναι ιντριγκαδόρικο και αφήνει ένα νόστιμο φινάλε. 


Γράψτε αυτό το όνομα στην λίστα σας με τα όμορφα κρασιά που (θα) δοκιμάσατε (σετε)!!! Εβίβα!

Με την αγάπη μας και στο επανιδείν!!!

Σάββατο 9 Μαρτίου 2024

Food Expo - Oinotelia 2024 Anna Aga. Ρετσίνες του Αττικού Αμπελώνα.


 Food Expo - Oenotelia 2024. Μπαίνοντας στην σάλα των κρασιών δεξιά σου συναντάς μια ιστορία αγάπης. Τις Ρετσίνες του Αττικού Αμπελώνα που τις παρουσιάζει η γλυκύτατη Άννα Άγα, οινολόγος,  με ένα λόγο που κρέμεσαι από το στόμα της μη τυχόν και χάσεις κάποια λέξη. Δεν μπορώ να πω πια μας άρεσε περισσότερο γιατί η κάθε μια είχε την δική της ιστορία.  Τώρα το μόνο που θέλω είναι,  με αυτό τον τρόπο να ευχαριστήσω όλους τους παραγωγούς και την Άννα Άγα για την υπομονή της να μας εξηγεί την κάθε (ίσως και χαζή) απορία. Ευχαριστούμε!!!


Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2024

Κρασί Μετεώρων οινοποιείο Λιάκου! Liakou winery.


 

Marselan 2017 Lina Liakou Winery Meteora  Σας ευχαριστούμε πολύ!!!             
Ogni sorso è un viaggio attraverso i ricchi sapori di questo vino!!!                  Έχω ένα πάθος να δημιουργώ γέφυρες με τους ανθρώπους μέσω του κρασιού. Δεν νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που λέω την γνώμη μου για ένα κρασί, το έχω κάνει πάρα πολλές φορές και θεωρώ ότι τα γούστα μου είναι στις απλές λέξεις και έννοιες και γενικώς στην απλότητα του λόγου. Πρέπει να πω ότι αυτό το κρασί ικανοποιεί όλα μου τα γούστα. Η μύτη και η γεύση μετά από μια ή δυο γουλιές απόκτησαν πιο βαθιά και ντελικάτα στοιχεία. Νομίζω πως είναι ένα πολύ καλό προϊόν!!! Το να πούμε ότι αυτό το κρασί είναι νόστιμο είναι υποτιμητικό.  Ο ισχυρισμός ότι αυτό το κρασί έχει μια μαγνητική ενέργεια έρχεται πολύ πιο κοντά στο αληθινό κρασί. Αν το δοκιμάσετε θα συμφωνήσετε μαζί μου. Βασίλης Λιάκος  και όλους σας, σας ευχαριστούμε πολύ. Στην υγεία όλων μας!!!

Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2024

Το καλύτερο κρασί είναι η καλύτερη παρέα!!!



 Το τελευταίο σποτάκι από τα 202 του κρασιού.

Το καλύτερο κρασί είναι η καλύτερη παρέα και η καλύτερη παρέα είναι το καλύτερο κρασί. Εβίβα!

Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2024

Ο σερβιτόρος. Δημήτρης Διρχαλίδης.




ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΙ, αν ο κόσμος ήταν γεμάτος σερβιτόρους θα ζούσαμε σε έναν καλύτερο κόσμο.

Κάνουμε μια από τις πιο δύσκολες δουλειές στον κόσμο, φροντίζουμε τους ανθρώπους.

Καθημερινά δίνουμε χαμόγελα, προσοχή, συμβουλές, προσπαθούμε να κάνουμε κάθε άτομο που κάθεται στα τραπέζια μας να νιώθει ξεχωριστό, κάνοντας πάντα ένα βήμα πίσω γιατί πάντα ο καλεσμένος είναι αυτός που πρέπει να νιώθει σημαντικός.
Πρέπει να είμαστε καλοί στο να είμαστε διακριτικοί, παρόντες αλλά αόρατοι, ικανοί να πούμε τη σωστή λέξη τη σωστή στιγμή καθώς και να ξέρουμε πώς να σεβόμαστε τη σιωπή και τους χώρους των άλλων.

Δεν είναι εύκολη δουλειά και δεν είναι για όλους, αλλά το να είσαι σερβιτόρος είναι ένα όμορφο σχολείο ζωής γιατί είναι μια δουλειά που βασίζεται πρώτα από όλα στον σεβασμό, την καλοσύνη και την κομψότητα και ίσως, αν ο κόσμος ήταν γεμάτος σερβιτόρους θα ζούσαμε σε έναν καλύτερο κόσμο

Γευσιγνωσία από το Σύλλογο "Περί Οίνου Λόγος"Κάβα Σάντο!!!!

Κάβα Σάντο!!! Χαίρομαι ιδιαίτερα για το νέο μέλος. Ο εκλιπών ιδρυτής της κάβας ήταν ιδρυτικό μέλος του συλλόγου μας και δεν μπορώ να πω άλλα .... Ήταν γενικώς άνθρωπος. Μπορώ να γράψω και να μιλώ ατελείωτα. Εβίβα!!

Ένα ταξίδι μέσα από το κρασί! Kalypso Gogoula


Θα κάνω ένα ταξίδι μέσα απ' το κρασί και με λέξεις που θα ακούνε μουσική ποιότητα και ερωτική ζαλάδα.Αυτο είναι το αγνό κρασί.
Το Νέκταρ των θεών, κρασί το λέμε εμείς εδώ μας βγάζει τη χαρά μας κι αρχίζω τραγουδω ,το πεινω και μεθώ , η Μυτιλήν μας εινη ένα τρανο χουριο .και άντε Εβιβα στο καλό κρασί.

Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2024

Το κρασί Με, Κόκα κόλα, Πάγο, Νερό, Ποτήρι, Μεζές!!! Δημήτρης Διρχαλίδης.


 Το κρασί Με, Κόκα κόλα, Πάγο, Νερό, Ποτήρι, Μεζές!!!

Επειδή διάβασα κάπου διακωμωδόντας κάποιους λάτρεις του κρασιού για την κόκα κόλα, τον πάγο, το νερό, το ποτήρι και τον μεζέ, σας γράφω αυτά!!!
Και επειδη είμαι φαν της Ισπανίας και της Μπαρτσελόνας στην οποία και έζησα κάποιο καιρό, ένα από τα αγαπημένα τους ας πούμε κοκτέιλ είναι και το κρασί με την κόκα κόλα που το ονομάζουν αν θυμάμαι καλά Kalimotxo. Έπειτα πολύ αγαπητό είναι και στην Γαλλία αλλά και στην Γερμανία όπως και στην Ελλάδα βεβαίως - βεβαίως!!!
Προτού αφορίσουμε αυτό το κοκτέιλ, κρασί με πάγο, θα ήθελα να πω πως, πρώτα πρέπει να δούμε τις προτιμήσεις των καταναλωτών στον δικό μας γεωγραφικό τόπο γιατί είναι ένα σύνηθες φαινόμενο ο πάγος στο κρασί του καλοκαιρινούς μήνες. Δεν είναι καθόλου κακό. Πολλοί το βρίσκουν πιό ελαφρύ και δεν τους ζαλίζει απολαμβάνοντας την γεύση του κρασιού, άλλοι ενισχύουν την σερβιριζόμενη θερμοκρασία και κάποιοι άλλοι τον συνδιασμό των δύο κλπ.
Σαφώς και οι αρχαίοι Έλληνες πρόσθεταν και θάλασσα στην υποτιθέμενη ρετσίνα τους πιστεύοντας ότι έτσι γίνεται πιό νόστιμη και βοηθούσε πιό πολύ στην ανθρώπινη υγεία.
Καλό θα ήταν να μη μπαίνει τίποτα ανάμεσα στον πότη και το κρασί αλλα αυτό είναι κάπως δύσκολο. Άρα αφού εμείς δεν είμαστε οι ελεγκτές γευσιγνώστες δεν μας ενδιαφέρει απόλυτα και η ποσότητα του κρασιού στο ποτήρι. Άλλωστε και τα παλιά κρασοπότηρα ήταν οι χαμηλές καμπάνες τις οποίες σερβίραμε λίγο κάτω από το χείλος του ποτηριού. Γιατί να μην απολάυσει ο σεβιριζόμενος μία ποσότητα κάπως αρκετή να συνοδεύσει την παραμονή του στο χώρο που θα συντηρήσει την όποια συζήτηση στην παρέα!!! Τέλος για τον μεζέ υπάρχουν τα wine tapas!!! Αυτά με την αγάπη μου!!! Εβίβα. Τυχαία το είδα και θέλησα να κάνω αυτή την παρέμβαση.

Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2024

Το Παυσίλυπο της Μυτιλήνης!!! Γιάννης Διρχαλίδης. Μνήμες, για που το βάλατε;




Ο χρήστης Giannis Dirchalidis αισθάνεται γεμάτος ευγνωμοσύνη στην τοποθεσία Παυσίλυπο Μυτιλήνης.

Αυτά τα υπέροχα δέντρα είχαν κάποτε, όταν οι γονείς μας τα φύτευαν, το ανάστημα ενός παιδιού 11 ετών, σήμερα είναι θεόρατα. Διαγράφουν κι αυτά έναν τεράστιο κύκλο ζωής. Μεγαλώσαμε παρέα τους, μέσα σε όλες τις εποχές, κάτω από τις ίδιες αντιξοότητες, μέσα στις ίδιες χαρές και τις αξέχαστες, απάνεμες, καλοκαιρινές νύχτες! Όλα αυτά συνέβησαν μέσα στο απέραντο πειραματικό εργαστήρι του λιθοξόου, πλινθοποιού, αγγειοπλάστη της ομορφιάς, Δημητρης Διρχαλιδης ! Ακούραστος, φανταχτερός, ενθουσιώδης, μόνιμα διαγερμένος, οραματίστηκε την δική του "φυσική γραμματική" και έχτισε με αστείρευτο μεράκι έναν επίγειο παράδεισο, γεμάτο από αληθινά αντικείμενα με ατομικότητα. Ο κήπος ενσάρκωσε την αληθινή αξία της εργασίας του Τεχνίτη, με την ατομικότητα των αντικειμένων να εδράζεται πάνω στις ατέλειες και την μη κανονικότητα του σχεδίου, σε μία διαρκή εναντίωση με την τυποποίηση και την ομοιομορφία της εποχής μας. Το βαθύτερο πνεύμα του Τεχνίτη παραδίδεται στην προσωρινή απώλεια του ελέγχου πάνω στη δουλειά του, ενώ αυτή η παραίτηση από τον έλεγχο τον οδηγεί εν τέλει σε νέες ανακαλύψεις, σε αίσια ατυχήματα δημιουργίας (εμπνευσμένο από το υπέροχο και βαθυστόχαστο βιβλίο του Richard Sennet, The Craftsman)! Κι έτσι, η μία μορφή να γεννά την άλλη, το ένα δημιούργημα να σφυρηλατεί το επόμενο, και όλα μαζί να συνθέτουν ένα ενιαίο, μοναδικό στη σύλληψή τους, σύνολο, οικοδομημένο πάνω στους φανούς της θυσίας, της ζωής και της υπακοής (εξαιρετική η θεώρηση του John Ruskin που αναπτύσσεται στο βιβλίο του, The Seven Lamps of Architecture - θα αναφερθούμε εδώ στους 4 από τους επτά φανούς). Η θυσία έχει στον πυρήνα της την επιθυμία να κάνουμε κάτι καλά για χάρη αυτού του ίδιου του αντικειμένου. Η ζωή, εδώ, εξισώνεται με αγώνα και ενεργητικότητα, ενώ η υπακοή προτρέπει τον άνθρωπο να υπακούει στην πρακτική του παραδείγματος του Τεχνίτη και όχι στα επιμέρους έργα του. Να πασχίζεις, με άλλα λόγια, να είσαι σαν τον Τεχνίτη Δημήτρη Διρχαλίδη, αλλά να μην επιδιώκεις να αντιγράψεις τα έργα του. Οι φοίνικες του Δημήτρη Διρχαλίδη, ενήλικες πια, αντανακλούν το φως από τον φανό της ισχύος: της μετριασμένης ισχύος, που καθοδηγείται από γνώμονες άλλους, και όχι από την τυφλή βούληση.
Μνήμες, για που το βάλατε;



Διαβάζοντας ένα βιβλίο. Του Παρασκευά Ψάνη!


Όταν, διαβάζοντας ένα βιβλίο, γελάς ή χαμογελάς συχνά, ή ένα μόνιμο χαμόγελο είναι σχηματισμένο στο στόμα, τότε ξέρεις ότι έχεις την πιο καλή παρέα. Πόσο μάλλον όταν το διαβάζεις για τέταρτη φορά στη ζωή σου.