Το καλύτερο κρασί!!!

 Η ερώτηση είναι!

 Αν κάποιος παράγει πέντε (5) κρασιά και κάποιος άλλος (10), ποιος νομίζετε ότι θα παράξει το καλύτερο;      

Αν ένα κράτος παράγει εκατό (100) κρασιά και κάποιο άλλο (1000) ποιο εσείς θεωρείτε ότι θα παράξει το καλύτερο;  

Θα ήθελα τις γνώμες σας! Εβίβα!!!

Η ερώτηση! Λευκό ή κόκκινο κρασί!

 Το κρασί δεν είναι σιροπάκι για τον λαιμό ούτε ασπιρίνη .  Σκέψου να πίνεις μόνο κόκκινο κρασί τί καταπιεστική ψυχολογική συμπεριφορά μπορεί να δημιουργήσει και άντε να τρέχεις σε ψυχολόγους. Σαφώς το κόκκινο έχει κάποιες καλύτερες και περισσότερες ευεργεσίες στον ανθρώπινο οργανισμό αλλά και τα δύο συντελούν στην ανθρώπινη ευεξία την χαλάρωση την καταπολέμηση της μοναξιάς κλπ (το κρασί αλκοολικούς δεν κάνει) και την ανάπτυξη της συντροφικότητας. Έτσι είτε λευκό είτε κόκκινο κατά ένα περίεργο τρόπο μαζεύει τον κόσμο γύρω του που στην εποχή που ζούμε είναι το μόνο που χρειαζόμαστε. Εβίβα!!!

The club, all about the wines Lesvos Island!!!!!

 The club, all about the wines, was created by a group of young people, friends and their love for wine. Our aim is to represent and give access to wineries from all over the Lesvos island that express their indigenous varieties.

Our tasting experience that was built over the years, our continuous in-depth study of wines, and our professional background, make our club very interesting at all levels for its members.    Join us!   Cheers!!!   PS. The board of the association, Dimitris Dirchalidis (Δημητρης Διρχαλιδης )  (Παρασκευάς Ψάνης), Nikos Manavis (Νίκος Μανάβης)

Η συνέντευξή μου!!!

 Χθες έδωσα μια συνέντευξη σε έναν δημοσιογράφο για τις εκδηλώσεις του κρασιού. Η γνώμη μου είναι αυτή. Αυτό θα το καταλάβεις από το ότι δεν στοχεύουν πουθενά. Αντί να παρακαλάνε τους επαγγελματίες της horeca τους bloggers και τους δημοσιογράφους να την επισκεφθούν τους ζητούν και είσοδο. Έχεις μια παραγωγή κάπου που δεν περνά κανείς πώς θα το γνωρίσει ο πελάτης; Αν εσύ τους διαφημιστές τους κυνηγάς αντί να τους βραβεύσεις!!! Κανείς τους δεν έχει εμπειρία σ'αυτα. Κανείς τους δεν προσπάθησε να πουλήσει κάτι για πάει γάλα στην οικογένειά του. Αν δεν παίξεις στο πανηγύρι τί μουσικός θα είσαι!!! Και συνεχιζει την ερώτηση ποια βιβλία με εντυπωσίασαν από τότε που άρχισα να διαβάζω εξωσχολικά. Από την μικρή μου ηλικία διάβαζα αλλά εκείνο που με εντυπωσίασε και θα έλεγα ότι με δημιούργησε και ένα στόχο ήταν οι μαθητές της Αντιλιανής σχολής. Ήταν μια μαθητική κρουαζιέρα με ένα τότε ιστιοφόρο της εποχής του Ιουλίου Βερν. Μετά ο γέρος και η θάλασσα με έκανε να σκεφτώ πόσο πρέπει να προσπαθήσουμε για να καταφέρουμε κάτι που ενδεχομένως στο τέλος να το ξέρουμε μόνο εμείς. Σαφώς αργότερα η Δίκη και η πλοκή της όμως και το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι για την ματαιοδοξία του όπως και ο Παίχτης με τα έντονα συναισθήματα. Όμως δεν μπορώ να παραλείψω τις περιπέτειες του Τομ Σόγιερ και ο Αιμίλιος, Περί ΑγωγήςΒιβλίο του Ζαν-Ζακ Ρουσσώ. Νεότερους Λουντέμης, όλα του. Εντυπωσιακό το ένα παιδί μετράει τ'αστρα, που ομολογώ ότι έκλαψα, το γλυκοχάραμα κλπ. Όμως από τους νεότερους που είμαι και οπαδός τους ο Μακρυδάκης και το βιβλίο του, η δεξιά τσέπη του Ράσου βέβαια, και όλα του, και να τελειώσω με τον Γιάννη Γιαννέλη και την Εριέττα του. Αυτά. Το διάβασμα είναι η αγάπη μου!!!! 

Δείτε λιγότερα

— στην πόλη Κηφισιά.

Επεξεργασία

Όλες οι αντιδράσεις:

16Εσείς, Τσιωλης Θωμας, Δημήτρης Πλιάκος και 13 ακόμη

Το αλάτι και η αλμύρα του!

 Έχουμε τέσσερις γεύσεις.  Το γλυκό το αλμυρό το ξινό και το πικρό.  Όταν αυτά ισορροπούν λέμε ότι έχουμε ισορροπία, όταν όμως κάποιο εξέχει λένε το αντίστοιχο όταν όμως κάποιος συνδιασμός μας αρέσει και είναι του γούστου μας τότε είναι το δικό μας ουμάμι.   Όμως το πικρό μας δείνει την γεύση που σε πολλούς αρέσει και για παράδειγμα το φυστίκι ωμό αρέσει σε λιγότερους ψημένο μας δίνει μια πιό νοστιμιά όμως όταν το αλατήσουμε γίνεται ακόμα πιο νόστιμο.  Εγώ λέω φάτε το με το αλάτι και φάτε πιό λίγο.  Γευόμαστε την πίκρα πιό πολύ γιατί είναι πιό δυνατή και καβαλικευει τις άλλες.  Τώρα εδώ έρχεται το αλάτι δηλαδή η αλμύρα που μετριάζει την ένταση της πίκρας και μπορούν και οι άλλες γεύσεις να αναδειχθούν και να δώσουν μια πιό όμορφη νοστιμιά.  Αυτή είναι μια σπουδαία δουλειά που κάνει το αλάτι.  Άλλωστε και ο Χριστός είπε ότι το άλας νοστιμίζει αλλά και οι αρχαίοι Έλληνες πρόσθεταν στο κρασί και λίγη θάλασσα γιατί το καλύτερο αλάτι είναι αυτό που προέρχεται από την εξάτμισή της. Τελειώνοντας θέλω να πω ότι η προσθήκη του αλατιού στην απόσταξη δεν βοηθάει μόνο στην ταχύτητα του βρασμού αλλά δίνει και νοστιμιά. Και επειδή όλα αυτά δεν μπορούσα να τα πω στην απόσταξη είπα να τα γράψω.

Basic guidelines!

At a glance, some basic guidelines of which kinds of dishes usually work best with which wine style remember that, the most important guide to choosing the right wine is your own personal taste. 

Οι γιορτές και το κρασί!

 

Τώρα λόγω των εορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.  Η σαμπάνια (και όλα τα αφρώδη), μεθάει γρηγορότερα από το ξηρό κρασί.... ;;; Καλά Χριστούγεννα!!!

Ευχαριστώ πολύ για την αγάπη σας!

 Ευτυχώς όμως Δημήτρη που υπάρχουν στον πραγματικό κόσμο αξιόλογες προσωπικότητες και αναφέρομαι και στην δική σου προσφορά που δημιουργούν μια κάποια ισορροπία,ακόμα!!! Ευχαριστώ πάρα πολύ, το σχόλιό σου ειλικρινά με συγκίνησε αλλά και με δυνάμωσε.

Cummandaria!!!

 

Commandaria!!! Κουμανταρία!!! Ένα κρασί Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ). Είναι το σήμα κατατεθέν της λατρεμένης μας Κύπρου με 1000 χρόνια ιστορίας. Είναι το κρασί των ιπποτών!!! και η δική μας νόστιμη και γλυκιά αγάπη. Ο κάθε επαγγελματίας θα το χαρακτήριζε με το δικό του επαγγελματικό λεξιλόγιο. Για παράδειγμα ο χρυσοχόος, ένα εικοσιτεσσάρι κομμάτι χρυσού, ο ρομαντικός, ένας όμορφος ήλιος με τα χρώματα της ανατολής ή της δύσης, οι σταυροφόροι σαν Vin de la Commanderie δηλαδή το Κρασί της Κουμανδαρίας, εγώ σαν απλός καταναλωτής μια πολύ γλυκιά όμορφη και νόστιμη παρέα. Στο μάτι: Εδώ έχουμε ένα νέο κρασί (μετά την υποχρέωση της παραμονής του για δύο χρόνια στο βαρέλι) με αποχρώσεις μελιού ανθέων και χρυσοκίτρινες ανταύγειες. Στην μύτη: Μια πολυπλοκότητα από αρώματα σταφίδας, αποξηραμένα σύκα, καβουρδισμένα φουντούκια και αμύγδαλα, και όμορφα καβουρδισμένο καφέ. Στο στόμα: Μια εκπληκτική γευστική ισορροπία με μια οξύτητα που το ζωντανεύει. Επίγευση: Μακριά με μια γευστική παλέτα καραμέλας, ξηρών καβουρδισμένων καρπών και φρούτων. Θα το συνόδευα με ένα παραδοσιακό κυπριακό προϊόν το χαλούμι ή με κάποια από τα παραδοσιακά γλυκά των Χριστουγέννων. Είναι όμως και ένα θαυμάσιο αφτεράδικο μετά από ένα γεύμα ή ένα μεταμεσονύχτιο ποτό κάπου με την μουσική υπόκρουση της αρεσκείας σας και της παρέας σας. Εβίβα!!!

Armathos winery!

 Όταν έρχεσαι σε ένα οινοποιείο σαν αυτό και αρχίζεις να δοκιμάζεις μερικά ποτήρια κρασί έτσι από περιέργεια για να μην προσβάλεις τους οικοδεσπότες, μετά, από γουλιά σε γουλιά τα ερωτεύεσαι και διαπιστώνεις στο σπίτι ότι σε ακολούθησαν πολλές φιάλες κρασιού. Ε μην ανησυχείς, συμβαίνει σε όλους μας!!! Εβίβα! www. armathos.gr

Ο φελλός!

 Παλιά στην ελίτ κοινωνία των απαιτητικών, λάτρεις του κρασιού και επειδή τα καλά κρασιά ήταν λίγα και ακριβά, για τον φόβο της απάτης, έπρεπε να βεβαιώνεται το κρασί με την ετικέτα. Έτσι οι παραγωγοί τύπωναν την φίρμα τους εκτός από την ετικέτα στην φιάλη και στο φελλό.  Όταν ο σερβιτόρος τους άνοιγε το κρασί φορώντας και το μονόκλ,  που ήταν πολύ της μόδας στους ελίτ, έπρεπε να βεβαιώνεται το προϊόν. Έφερνε τον φελλό πολύ κοντά στην μύτη και κοντά στο μονόκλ για να βεβαιώσει την αλήθεια ότι αυτό που παραγγείλανε ήταν το σωστό. Εβίβα!!!

Τα περισσότερα είδη κρασιών!

 Νομίζω πως πολλοί θα υποστηρίξουν πως το περισσότερο σημαίνει χειρότερο. Υπάρχουν όμως και εκείνοι, όπως εγώ, που πιστεύουν ότι η ποιότητα βγαίνει μέσα από την ποσότητα. Όσο περισσότερα είναι τα είδη των κρασιών τόσο το καλύτερο. Όσο μεγαλύτερο είναι το σταφιδόψωμο τόσο περισσότερες σταφίδες έχει!!!

Η αυθεντία του κρασιού!!!

 Άραγε θα πρέπει πάντα να συμφωνούμε με τους κριτικούς του κρασιού και να υποκύπτουμε στην αυθεντία τους;

Η ερώτηση του κρασιού. Είναι καλύτερη η ποσότητα;

 Το σημερινό σποτάκι του κρασιού είναι ένα ερώτημα. Είναι θετικό που σήμερα έχουμε περισσότερους λάτρης του κρασιού και περισσότερα κρασιά από τα οποία μπορούμε να επιλέξουμε και ακόμα περισσότερα από αυτά που χρειαζόμαστε; Εβίβα!!!

Τί κερδίζουμε από μια απλή εκδήλωση του κρασιού!

 Τί θα κερδίσουμε από αυτή την εκδήλωση του κρασιού. Πρώτα απ'όλα συναντούμε ένα καθηγητή του κρασιού δηλαδή κάποιον που μας βοηθά να εκτιμήσουμε καλύτερα τα δυσκολότερα και ωραιότερα σημεία του, κάποιον που ξέρει καλύτερα από εμάς το θέμα και είναι ο πρώτος σπουδαίος κριτής του. Έτσι σιγά σιγά αποκτούμε και εμείς τις δεξιότητες όχι του κριτή αλλά της απόλαυσής του. Άρα είναι πολύ χρήσιμες αυτές οι συναθροίσεις για μας τους οινόφιλους πια, πόσο μάλλον όταν πρόκειται να ακολουθήσει μια παρουσίαση από κάποιον έμπειρο αμπελουργό-οινοποιό μιας οινικής περιοχής. Εμείς θα είμαστε εκεί!

Il vino

 Chi non beve ha segreti da nascondere . La questione è bere poco ma bene!!!

, Η συνέντευξη μου

 https://www.facebook.com/100064343336330/videos/374916738751654

Just arrived !!! Experiences never gets old!!! Thank you very much, Duolingo!!!

Just arrived !!! Experiences never gets old!!! Thank you very much, Duolingo!!!

 

Μία νέα αντάμωση!!! Παυσίλυπο της Μυτιλήνης. Γράφει ο Γιάννης Διρχαλίδης!

 Καθώς πλησιάζει η μέρα που θα σαλπάρω για το λατρεμένο μου νησί της Λέσβου, νομοτελειακά, και αναπόδραστα πια, εισέρχομαι σε μία κατάσταση στοχασμού και αναστοχασμού. 

Το πατρικό μου σπίτι με τις αυλές του, η γειτονιά του, οι άνθρωποι του σήμερα και του άλλοτε, τα αρώματα των οπωροφόρων δέντρων και των τρανταφυλλιών, τα τιτιβίσματα από τα κάθε λογής πετούμενα, το χαλί από ελαιόδεντρα που απλώνεται εντυπωσιακά ίσαμε τη θάλασσα, όλα αυτά (και τόσα άλλα) μαζί συνθέτουν τον δικό μου καμβά μνήμης, έναν ιδιότυπο Εικαστικό Κανόνα απεικόνισης και απαθανάτισης του παρελθόντος μου, αλλά και νοηματοδότησης του παρόντος μου. 

Αναρωτιέμαι έντονα, αυτές τις μέρες, και με αφορμή κάποιες αναρτήσεις που διάβασα οι οποίες νοσταλγούν την αναβίωση εκείνης της εποχής, τι θα συνέβαινε αν με κάποιο μαγικό τρόπο όλοι οι άνθρωποι που αγαπούσαν και αγάπησαν παντοτινά τον Κήπο του Παυσίλυπου, αντάμωναν ξανά, κάτω από το ίδιο εκείνο φεγγαρόλουστο σκηνικό, και έπιναν ένα ποτό υπό τους ήχους του βινυλίου που λατρέψαμε. Δεν είμαι απόλυτα βέβαιος για το τι θα συνέβαινε, αλλά κάπως αδιόρατα, σκέφτομαι ότι θα μπορούσε να συμβεί το εξής:

Επιτελέσεις του παρελθόντος μέσα στο παρόν, από τους ανθρώπους που έκαναν το Παυσίλυπο ιστορία. Αυτός είναι, άλλωστε, ένας από τους πιο σημαντικούς ρόλους των reunions, εκπληρώνοντας μία ιερή αποστολή! Τώρα που η ανάμνηση είναι ακόμη νωπή και ο βιολογικός κύκλος των περισσοτέρων ανθρώπων-θαμώνων του Παυσίλυπου δεν έχει ακόμη κλείσει, μία αντάμωση μέσα στο παρόν θα ήταν σαν να συντελείται μία απομνημόνευση χωρίς διαμεσολαβήσεις από νέες μνήμες και νέα παρελθόντα που θα γεννηθούν στο μέλλον και θα επικαθήσουν αναπόφευκτα πάνω στα στρώματα μνήμης που συγκροτούνται σήμερα. 

Γιατί είναι μία μεγάλη αλήθεια ότι, κάθε πτυχή της λειτουργίας του Παυσίλυπου, επί 25 συναπτά έτη, πέρα από την συμβολή της στη διαμόρφωση μίας νέας νυχτερινής ταυτότητας στην διασκέδαση της πόλης των 90's, αποτέλεσε μία εμβληματική τομή και ήρθε να δώσει μία ανέλπιστη και απροσδόκητη ώθηση σε κάθε σπιθαμή της γειτονιάς του, ανυψώνοντας το πνεύμα της σε υψίπεδα που δεν μπορούσαμε να είχαμε φανταστεί!  

Την Δευτέρα το πρωί στις 8 Ιουλίου, φτάνω στο νησί της Λέσβου, στο νησί της καρδιάς μου, στην πόλη της Μυτιλήνης, στην πόλη που με μαγεύει αδιάκοπα και αλύπητα!

Καλό καλοκαίρι!!

Welcome to Mytilene Greece!!!

 We cannot wait to welcome you!!!L'estate si avvicina: le giornate sono sempre più lunghe e l'alba è sempre più bella. Welcome to Mytilene!!!